\(v_2 = \sqrt{\frac{2 \cdot G \cdot M}{R}}\)

\(v_2\) - Prędkość Orbitalna

\(G\) - Stała Grawitacyjna

\(M\) - Masa centralnego ciała (na przykład, masa planety)

\(R\) - Odległość od środka centralnego ciała do obiektu poruszającego się po orbicie

Drugą prędkość kosmiczną nazywamy taką prędkość, która pozwala ciału oddalić się na taką odległość, aby opuścić pole grawitacyjne danego ciała.

Przykład z życia:

Ucieczka z Układu Słonecznego wymaga osiągnięcia drugiej prędkości kosmicznej, aby pokonać grawitację Słońca i opuścić jego wpływ. Jest to kluczowy krok w planowaniu podróży międzygwiazdowej. Na przykład, sonda Voyager 1, wysłana przez NASA, osiągnęła drugą prędkość kosmiczną i opuściła Układ Słoneczny, stając się pierwszym przez ludzi stworzonym obiektem, który weszła w przestrzeń międzygwiazdową.