A
A-
A
A+

Zasięg W Rzucie Ukośnym


Wzór na Zasięg w Rzucie Ukośnym:

Z wysokością początkową:

z=v0cos(α)[v0sin(α)g+2(h0+v02sin2(α)2g)g]

Bez wysokości początkowej:

z=2V02sin(α)cos(α)g

Legenda:

z - Zasięg

v0 - Prędkość Początkowa

h - Wysokość Początkowa

g - Przyśpieszenie Grawitacyjne

α - Kąt Rzutu

Zasięgu w Rzucie Ukośnym:

Zasięg w rzucie ukośnym to odległość, na jaką poruszający się obiekt zostanie przeniesiony w poziomie, gdy jest rzucony pod kątem do poziomu. Przykład; rzut kamieniem przez rzekę: Gdy ktoś próbuje rzucić kamień przez rzekę, musi wziąć pod uwagę zasięg w rzucie ukośnym. Im większy zasięg, tym większa szansa na to, że kamień dotrze na drugi brzeg.

zasięg w rzucie ukośnym z wysokością początkową
Wyprowadzenie wzoru:

Bez wysokości początkowej:

zasięg w rzucie ukośnym

Ruch poziomy opisuje równanie x=V0cos(α)t, gdzie x to odległość, V0 to początkowa prędkość, α to kąt rzutu, a t to czas lotu.

Ruch pionowy opisuje równanie y=V0sin(α)t12gt2, gdzie y to wysokość, V0 to początkowa prędkość, α to kąt rzutu, g to przyspieszenie ziemskie, a t to czas lotu.

Możemy również uzyskać wyrażenie dla zasięgu (z):

z=V0cos(α)t

A czas lotu (t) można uzyskać z równania:

t=2V0sin(α)g

Podstawiając to wyrażenie za czas lotu do wzoru na zasięg, otrzymujemy:

z=2V02sin(α)cos(α)g

Możemy również zauważyć, że 2V02sin(α)cos(α) jest równoważne V02sin(2α).

Z wysokością początkową:

zasięg w rzucie ukośnym z wysokością początkową

Dla rzutu poziomego, gdzie opory powietrza są zaniedbywane:

Czas wznoszenia (t1) możemy obliczyć ze wzoru ruchu pionowego: t1=Vsin(θ)g, co wynika z faktu, że czas wznoszenia to czas potrzebny na pokonanie składowej pionowej prędkości początkowej.

Czas opadania (t2) możemy obliczyć ze wzoru na czas ruchu swobodnego spadającego ciała: t2=2hcg, co wynika z faktu, że czas opadania to czas potrzebny, aby ciało wróciło na poziom terenu z pewnej wysokości maksymalnej hc.

Możemy również uwzględnić, że wysokość maksymalna (hc) jest sumą wysokości początkowej (ho) i zmiany wysokości podczas wnoszenia (h2), co można zapisać jako hc=ho+h2.

Podstawiając za h2 do wzoru na t2, otrzymujemy: t2=2(ho+h2)g.

W rzucie poziomym składowa pionowa prędkości (Vy) to V0sin(α).

Wzór na wysokość zdobytą podczas wnoszenia (h2) dla ruchu opadającego to h2=12gt2, gdzie t to czas opadania.

Podstawiając t=Vyg (czas opadania), otrzymujemy h=V02sin2(α)2g.

Jeśli przyjmiemy h2=Vo2sin2(α)2g, możemy podstawić to wyrażenie do wzoru na t2, co daje: t2=2(ho+Vo2sin2(α)2g)g.

Podstawiając wcześniej obliczone wartości za t1 i t2 do wzoru, otrzymujemy: z=V0cos(α)(t1+t2)

Co można dalej rozwijać, uwzględniając wyznaczone wcześniej wartości dla t1 i t2.

Przykładowe Zadanie:

Zadanie id: #8. Chłopiec stojący na krawędzi wzniesienia o wysokości 2m, kopie piłkę, która leci pod kątem 40° do poziomu. Oblicz jak daleko piłka poleci (licząc od podnóża wzniesienia), zakładając że prędkość początkowa piłki wynosiła 20m/s. Przyjmij że g=10m/s² i zaniedbaj opory powietrza.

Odpowiedź:

z ≈ 42m